Terug naar kantoor op sneakers

‘Waar haal je het vandaan?’

Naast haar rol als directievoorzitter bij Zilveren Kruis, is Georgette ook werkgever. En in die rol deelt ze graag haar visie over en met werkend Nederland, bijvoorbeeld via LinkedIn. ‘Als werkgever ben ik bewust bezig met hoe je ervoor zorgt dat mensen graag bij Zilveren Kruis willen werken. En dat doet ik het liefst met zo min mogelijk ‘formele afstand’. Zo zit ik als persoon in elkaar en dat zie je terug in mijn LinkedIn-berichten. Ik vind ook dat je moet geloven in wat je uitdraagt. Ik kan niet iets voor de bühne zeggen, terwijl ik het er intrinsiek niet mee eens ben. Ik vind het belangrijk om er zelf achter te staan. Soms komen onderwerpen vanuit de communicatieafdeling, soms vanuit mijzelf. Ik haal inspiratie uit onder andere de krant en biografieën, die lees ik graag. De post die viral ging kwam uit mijn eigen hoofd. En dat er zoveel belangstelling voor is, zegt wat.’

Hybride werken

Op sneakers naar werk, wandelen tussendoor en bellende afspraken. In haar bericht somt Georgette een aantal positieve veranderingen op die de coronacrisis teweeg heeft gebracht. Wat moeten we nog meer mee terugnemen naar kantoor? ‘Volgens mij is een van de belangrijkste dingen dat je veel bewuster nadenkt wat er fysiek kan en wat niet. Het is eigenlijk gewoon heel gek dat je vier of vijf dagen in de week ‘s ochtends vroeg de auto instapt en ‘s avonds laat op hetzelfde tijdstip met z’n allen weer terugrijdt. Ik zat zelf gemiddeld vier uur per dag in de auto. Dat is echt achterlijk. Terwijl het digitale werken eigenlijk ook prima is. Het is niet dat ik het niet leuk vind om jou te ontmoeten, maar vraag je af; ‘is het echt nodig?’ 

Digitaal vergaderen brengt veel goeds met zich mee. Privé kun je langer slapen, met je gezin ontbijten en zelf je kindjes naar de crèche brengen. Maar ook vanuit de zakelijke kant is het soms fijn om wat dingen in alle rust te kunnen doen. En die afweging is voor iedereen anders. Daar kun je als bedrijf in faciliteren. Het lijkt mij wel goed om elkaar af en toe te treffen, maar hoe vaak precies kun je bespreken met het team. Ik zou het heel mooi vinden als we dat voor elkaar krijgen. Dat we het gesprek kunnen blijven voeren en niet terugvallen in ‘dit hadden we zo afgesproken!’.’ 

Kritisch op je agenda

Georgette geeft in haar bericht aan dat ze vreest voor het najaar. Ze waarschuwt dat we niet moeten terugvallen in dezelfde gewoontes. Waarom denkt ze dat? ‘We zijn zo gewend om dat te doen. Ik zie het al gebeuren in mijn eigen agenda en ik probeer daar dan ook heel kritisch op te zijn. In september zie ik bijvoorbeeld een seminar staan van drie dagen, terwijl ik denk dat je de inhoud ook in een kortere tijd zou kunnen bespreken. De programmering neigt naar ‘hoe het was’. Ik denk dat we hier kritischer naar mogen kijken en wat zaken anders moeten aanpakken. Pak bijvoorbeeld een dag voor de inhoud en doe de dag erna een digitale comeback. Een soort mengvorm van fysiek en digitaal, zodat je niet drie dagen van huis hoeft te zijn.’

Binnen Zilveren Kruis bracht de coronacrisis versnelling in het proces om ook wat te doen aan de vergadercultuur. ‘Wat ik zelf ook heel belangrijk vind - en daar waren we eigenlijk al mee bezig voor de coronacrisis - is dat je ook ruimte hebt in je agenda. Wij zijn op gegeven moment 45 minuten gaan vergaderen in plaats van een uur. In dat kwartier kun je even bewegen. Een rondje lopen, een koffie pakken of naar de wc. Je gaat niet alsmaar door, dat is voor een menselijk leven gewoon niet goed.’ 

‘Ik moet ook eten!’

Daarnaast is het ook belangrijk om van elkaar te accepteren dat je tussendoor andere dingen doet. Georgette: ‘Je hoeft je hierover niet schuldig te voelen. Het is belangrijk om dit bespreekbaar te maken en voorbeeldgedrag te laten zien. Wat ik bijvoorbeeld laatst heb gedaan is dat ik een vergadering had om zes uur ‘s avonds. Maar ik heb drie dochters en die moeten ook gewoon eten. Dus ik belde in vanuit mijn telefoon en zei: ‘Joh, ik heb de camera even niet aan, want ik ben paprika’s aan het snijden’. De mensen in de meeting waren verbaasd dat ik dat gewoon toegaf dat ik huishoudelijke activiteiten aan het doen was. Maar ik vind dat heel normaal. En het effect daarvan is, dat als je je als leidinggevende kwetsbaar durft op te stellen, anderen dat ook durven te doen. 

Dit geldt bijvoorbeeld ook voor het maken van wandelingen tussen vergaderingen door. Het komt je werk echt niet ten goede door alleen maar de hele dag te zitten werken. Je hebt ruimte nodig om te bewegen, frisse lucht. Hier krijg je energie van. Bespreek met het team wat je nodig hebt voor jouw baan en dan is het vervolgens de taak van ons als leidinggevende om het te faciliteren op een manier die past bij het team én die past bij het werk. Dat is volgens mij echt een win-win.’