'Maar hoe gaat het nu echt met je?' Het verhaal van Yannick

Wanneer je zoveel te maken hebt met andere mensen is het gemakkelijk om het contact oppervlakkig te houden. Maar zo zit Yannick niet in elkaar. Hij stelt regelmatig de vraag ‘maar hoe gaat het nu echt met je?’ Als trainer praat hij veel met zijn spelers. “Ik vergelijk het soms met de tien minuten-gesprekken op school. Ik maak het alleen minder formeel. Voor of na de training neem ik altijd de tijd voor een praatje met iemand. Ik vraag wat iemand doet in zijn vrije tijd en hoe hij zich voelt. Ik weet daardoor goed wat er speelt bij de jongens. De gesprekken houd ik luchtig en bouw zo een band op met iedereen. Dat is een heel leuk proces. Wanneer ik merk dat iemand binnen het team stil is of weinig contact zoekt met anderen, ga ik het gesprek aan. Ik hoef niet altijd degene te zijn met wie hij een band aangaat, maar kan wel tips geven hoe hij meer aansluiting kan vinden.”

Yannick vindt het belangrijk dat hij het initiatief neemt. “Spelers willen sterk zijn voor hun trainer. Ze hebben het gevoel dat ze zich moeten bewijzen om bijvoorbeeld in een bepaald team te komen of in de basis te staan. Zelf nemen ze dus niet snel het initiatief om op mij af te stappen. Door een band op te bouwen, zie ik beter wat er speelt en hoop ik de drempel te verlagen om naar mij toe te komen wanneer er echt wat is.”

Yannick zit zelf ook weleens minder lekker in zijn vel en dat kan overslaan op het veld. “Wanneer ik met meer onzekerheid in het doel sta, dan heeft dat een oorzaak. Je kunt daar het beste gewoon over praten. Als mijn trainer mij alleen maar ziet als een meevoetballende keeper, heeft hij geen volledig beeld van mij”, legt Yannick uit. “

Praten is geen teken van zwakte, maar van kracht. Iedereen voelt zich weleens minder goed. Door erover te praten, maken we samen het verschil. Durf jij het gesprek aan te gaan?