Blog verzekerdenraadslid Leo Kool

Leo Kool is 73 jaar oud, woont in Doorwerth in Gelderland en is voor het achtste en laatste jaar lid van de Verzekerdenraad van Zilveren Kruis.

Preventie: 6 speerpunten

Op het gebied van preventie speelt er veel. Preventie betekent dat je iets probeert te voorkomen voordat het gebeurt. Bijvoorbeeld: door gezond te eten en genoeg te bewegen, kun je proberen ziektes te voorkomen. Maar preventie gaat allang niet meer over het advies om meer mandarijnen en tomaten te eten. Omdat de kosten van ons zorgsysteem héél hoog worden, moet er naar andere oplossingen worden gezocht.

Zilveren Kruis heeft 6 speerpunten benoemd. Ik ga ze niet allemaal noemen, maar één van de punten is inzetten op gezondheid via het werk (via de werkgever). Dat is een sterk punt, omdat Zilveren Kruis al jaren veel collectieve contracten heeft met werkgevers. Daardoor kunnen zij voor de medewerkers gezondheidsoplossingen bieden die goed bij hun werkzaamheden passen.

Nieuw voor mij was de intensieve manier waarop met gemeenten wordt samengewerkt. Het blijkt dat gezondheid vaak een relatie heeft met andere leefomstandigheden. In armere buurten, bij schulden en eenzaamheid komen meer gezondheidsklachten voor. Het is hier dus belangrijk om niet 1 ding, maar meerdere dingen tegelijk aan te pakken. Er is inmiddels in verschillende regio’s al een samenwerking begonnen die heeft geleid tot actieplannen. Gelukkig waren een paar van onze leden hiervan al goed op de hoogte.

Spoedeisende Hulp: een dilemma

Een heel actueel onderwerp door de discussie in Zuid-Limburg over de concentratie van de spoedeisende hulp (SEH) van het Zuyderland ziekenhuis in Sittard-Geleen, waardoor de SEH op de locatie Heerlen uiterlijk in 2030 moet sluiten. Met dit soort onderwerpen kom je als lid van de Verzekerdenraad vaak een beetje in een dilemma terecht.

De uitleg van de verzekeraars (ook die van Zilveren Kruis) klinkt geloofwaardig en redelijk: zorg dat je in 1 keer in het goede ziekenhuis terecht komt, ook al is dat 10 minuten verder rijden. Niet alle spoedeisende hulpposten hebben in die zin bestaansrecht als je de beperkte middelen (zoals personeel) moet verdelen. En daardoor ook de kwaliteit van de zorg niet voldoende kunt garanderen.

Het dilemma is dat je er als lid van de Verzekerdenraad zit voor de verzekerde. En niet zozeer voor de bedrijfsvoering van een ziekenhuis of verzekeraar. Dus als leden moeten we echt afwegen hoe zo’n maatregel uitpakt voor de patiënt. Dat is lastig en daar zullen we het zeker nog verder over moeten hebben. Mijn persoonlijk mening is dat de normen die zijn gesteld voor bereikbaarheid van zorg en ook de spoedeisende zorg voorlopig leidend zijn. En dat je daar niet mee moet gaan schuiven.

Welkom aan 9 nieuwe leden

Naast de inhoudelijke onderwerpen, hebben we ook 9 nieuwe leden welkom geheten in de Verzekerdenraad. Best een grote groep op een totaal van 23 leden. Dat komt omdat we vacatures opsparen zodat we niet zo vaak op zoek hoeven naar nieuwe leden. De selectiecommissie heeft uit alle aanmeldingen 9 goede kandidaten gekozen. De nieuwe leden zijn verzekerd bij Zilveren Kruis of een van de merken die daarbij horen. We hadden misschien iets meer jongeren willen hebben, maar die blijven helaas lastig te vinden.

En tijd voor afscheid

Voor mijzelf is het tijd om op te stappen. Na 8 jaar zitten de 2 keer 4-jaarstermijnen erop. Zo is het nu eenmaal. Om te beginnen, wil ik zeggen dat het een enorme leuke, leerzame en hopelijk ook nuttige ervaring is geweest. De mensen in zo'n raad zijn enorm betrokken, vol goed ideeën en sociaal bewogen. Ik heb werkelijk het gevoel dat je er vrienden bij krijgt door in te stappen.

Ook heb ik ervaren dat de directie van zo'n grote verzekeraar je serieus neemt. Ook zij willen graag een klankbord hebben. Vaak al vóórdat ze met een maatregel naar buiten gaan. Vraag je om informatie, dan krijg je die. En wil je met een betrokken afdeling de diepte in, dan kan dat ook.

Wat ik wel jammer vind, is dat we er – ondanks allerlei pogingen – niet in zijn geslaagd zijn om een platform te creëren waarin we echt contact hebben met onze achterban: de verzekerden. Wij zijn tenslotte de vertegenwoordigers van al die miljoenen polishouders, dus zou het mooi zijn om reacties te krijgen op wat we als Verzekerdenraad doen. Zo'n blog als deze moet ook een klein beetje helpen. Én met zoveel nieuwe leden in onze raad komen er vast wel weer ideeën om ook hierop mooie stappen te zetten.

Ik ga het zeker volgen!