Blog 2 van Anoek Meijer
Digitaal waar het kan, persoonlijk waar het nodig is
Zilveren Kruis wil dat verzekerden hun zorgzaken makkelijk zelf kunnen regelen. Bijvoorbeeld via de website of app. Dat kan op een moment dat het hen uitkomt. Lukt dat niet? Dan is persoonlijk contact altijd mogelijk. En dat contact is vriendelijk en deskundig.
Meer tijd voor echte hulp
Omdat eenvoudige vragen digitaal worden afgehandeld, krijgen medewerkers meer tijd voor mensen die ingewikkelde vragen hebben. Die tijd noemen ze ‘vakmanschap’: in een gesprek écht helpen, met aandacht én kennis. Dat maakt het verschil.
Een voorbeeld dat binnenkomt
We horen een voorbeeld van de klantenservice. Een moeder belt over medicijnen voor haar zieke kind. De kosten worden niet vergoed. Voor haar is dat onbegrijpelijk. Volgens de regels klopt het, maar dat helpt haar niet. Wat zeg je dan als medewerker? Juist dan is het belangrijk om goed te luisteren en samen naar een oplossing te zoeken. Gelukkig is er soms ruimte om mee te denken. Maar dat kan niet altijd.
Verzekerden willen duidelijkheid
In het tweede deel van de bijeenkomst praten we over medicijnen. Soms wordt ineens alleen nog de goedkopere variant vergoed. Voor verzekerden komt dat vaak als een verrassing, vooral als ze het pas bij de apotheek horen. Dat is verwarrend. De Verzekerdenraad wil dat mensen dit eerder weten. En dat duidelijk is waarom deze keuze is gemaakt. Wist je bijvoorbeeld dat er tien jaar lang patent op medicatie zit? Pas daarna mogen andere merken het maken. Dan wordt het goedkoper.
Brieven moeten duidelijk zijn
We bekijken ook een oude en vernieuwde brief over gehoorapparaten. De toon is verbeterd, maar nog steeds staat er vaktaal in, zoals ‘categorie 1 t/m 5 wordt vergoed’. Wat betekent dat voor iemand die niet in de zorg werkt? De Verzekerdenraad wil dat iedereen de brieven snapt. Want als je begrijpt wat er staat, kun je betere keuzes maken. Begrijpelijke taal is ook een vorm van passende zorg.
De vergadering in één woord? Menselijk
Zorg begint soms met echt luisteren en durven zeggen wat moeilijk is.
Waarom ik me inzet
Ik zit in de Verzekerdenraad omdat ik geloof dat zorg beter wordt als je écht luistert naar mensen. Iedereen moet gehoord worden. Ook mensen uit het noorden van het land of met verschillende achtergronden. In mijn werk help ik mensen gezonder te leven, ik kijk altijd naar wat iemand zelf wil en kan. Dit onderwerp raakt me extra, omdat ik een meisje van 9 jaar ken met een hersentumor. Haar medicatie werkt, maar wordt nog niet vergoed. Dit komt doordat er een tijd tussen goedkeuring van medicatie en de opname op de lijst van medicijnen die vergoed worden zit. Dat maakt het ineens heel persoonlijk.