De uitdaging van remote communicatie

Een vriendelijk knikje of peinzend over je kin strijken: een groot deel van onze communicatie verloopt onbewust via lichaamstaal. Wat gebeurt er met die lichaamstaal nu veel medewerkers achter een scherm zitten? Body language expert Denise Dechamps geeft handen en voeten aan de uitdaging van remote communicatie.

Liever lezen dan luisteren?

00:00:02
Denise Dechamps: Op het moment dat de lamp voor mij is, schijnt het licht in mijn gezicht, ben ik goed zichtbaar, zijn mijn ogen goed zichtbaar, kan ik ook veel beter oogcontact maken. En oogcontact is de belangrijkste voorwaarde voor het gevoel van goed contact. Dan ziet jouw brein het verschil tussen mij en mijn iris beter en dan voelt dus alsof wij meer in verbinding zijn en dat het meer 3D is.

00:00:23
Arjen Banach: Welkom bij 1000 stappen. In deze podcast ga ik organisatiesfuturoloog Arjen Banach, een stuk lopen met iemand die ons iets kan leren over vitaliteit in organisaties. Vandaag: 'lichaamstaal in tijden van thuiswerken'. Hoe drukken we onszelf non-verbaal uit tijdens alle meetings die we dagelijks hebben? Body Language-expert Denise Dechamps helpt jou en je medewerkers handen en voeten geven aan communicatie tijdens videocalls.

00:00:48
Arjen Banach: Denise! We zijn in Elst, in een prachtig parkje. En hier gaan wij 1000 stappen zetten en jij bent Body Language-expert.

00:00:56
Denise Dechamps: Klopt!

00:00:57
Arjen Banach: Kun je ons eerst even heel kort meenemen in wat een Body Language-of een lichaamstaalexpert, wat ie doet in het dagelijks leven?

00:01:03
Denise Dechamps: Nou, van origine ben ik eigenlijk psycholoog van beroep, dus het komt vanuit die kant. En voor mij betekent het dat ik dagelijks een training geef - of spreek op podia of op tv of radio - over non-verbale communicatie. Dus iets breder dan lichaamstaal. En dat kan voor allerlei verschillende soorten doelen zijn. Dus hoe kan ik beter verbinding maken met andere mensen? Hoe kan ik mijn medewerkers beter motiveren? Hoe kan ik een ander soort leiderschap uitstralen? Meer verkopen... allerlei soorten doelen.

00:01:30
Arjen Banach: Oké. En wat heeft de wereld van non-verbale communicatie eigenlijk gedaan in het afgelopen half jaar? Ik neem even aan dat het belangrijker is geworden.

00:01:39
Denise Dechamps: Ja, zeker ja. Bijvoorbeeld doordat je nu anderhalve meter afstand houdt, normaal gesproken staan we met vooral zakelijke relaties, collega's, op één punt twee meter en op het moment dat dat verder wordt, voelt dat voor je brein alsof er meer afstand is, alsof er minder verbinding is, of je dat nou wil of niet, en dat bedoel je vaak dus niet. Dus dat betekent dat het goed is om te compenseren wat je mist in afstand. Dus je wilt met de rest van je lichaamstaal laten zien dat er niet meer afstand is gekomen tussen jullie, dat het nog steeds oké is, dat je nog steeds een goeie collega's bent. En ook mondkapjes dragen bijvoorbeeld, je mist de helft van het gezicht in communicatie dus daarmee mis je een heleboel waardevolle informatie over hoe de ander zich voelt, wat het motief is, hoe de persoonlijkheid is... Ja, dat is wel een groot verschil.

00:02:21
Arjen Banach: Oké, dus dat is in de fysieke nabijheid eigenlijk - als je elkaar nog live ziet - merk je al ook van; 'hé 'n grotere afstand'. Je noemt één punt twee, dat een interessant getal dat is nieuw. Dus anderhalve meter is eigenlijk net iets te veel - zou je kunnen zeggen - voor onze goede communicatie?

00:02:36
Denise Dechamps: Ja.

00:02:37
Arjen Banach: Maar nu zitten we ook heel veel in allemaal calls, Zoom-meetings en Teams-meetings. Hoe werkt dat met communicatie? Wordt het daar ook moeilijker door?

00:02:46
Denise Dechamps: Ja, je gaat van 3D naar 2D eigenlijk. Dus je mist een hele dimensie, waardoor het voor veel mensen voelt, alsof het moeilijker is om dezelfde sfeer te creëren en dezelfde verbinding. Je ziet minder van het lichaam van de ander. Sommige mensen die hebben alleen hun hoofd in beeld, bijvoorbeeld.

00:03:00
Arjen Banach: Ja.

00:03:00
Denise Dechamps: Andere mensen hebben nog wat van hun bovenlijf, maar normaalgesproken zie je natuurlijk veel meer. Dus je mist een heleboel non-verbale informatie, non-verbale signalen. Ja, en die moeten we dan invullen, en dat vindt ons brein niet zo heel fijn, want het liefste zien we dat en weten we dan hoe de ander zich voelt.

00:03:15
Arjen Banach: Maar dit is misschien al de eerste belangrijke tip zeg jij: niet alleen je hoofd in beeld, maar het liefst zo veel mogelijk. Staand ook of het bovenlichaam? Waar trekken we de grens?

00:03:24
Denise Dechamps: Nou, ik trek de grens bij je buiknavel.

00:03:25
Arjen Banach: Oké, ja.

00:03:27
Denise Dechamps: Want niemand wil je kruis zien.

00:03:28
Arjen Banach: Oké, ja, daar kan ik inkomen.

00:03:30
Denise Dechamps: En heel veel mensen filmen vanaf hun kind naar boven en dan het plafond. Maar ook niemand heeft interesse in jouw plafond.

00:03:36
Arjen Banach: Ja, dat is zo'n camera een beetje van onder, dat je zo'n onderkin krijgt. Maar dat is ook niet de oplossing?

00:03:41
Denise Dechamps: Nee, dat is niet de oplossing. En dat gebeurt als je 'm op je bureau zet in je klapt gewoon een scherm wat naar achter hè. Dat is praktisch, maar het is goed om je laptop wat hoger te zetten juist zodat de camera op ooghoogte is en dan in beeld wil je eigenlijk tussen je navel - en ja, het mag wat omhoog - en dan twee centimeter boven je hoofd. Dus dan zien we hoe je je handen gebruikt, dus iemand van je bovenlijf, je schouders en je hele gezicht. Nou, dat is dan optimaal. Dat is eigenlijk wat je normaal ook zou zien als je tegenover elkaar zit aan een tafel koffie te drinken.

00:04:10
Arjen Banach: Ja. Hey, en als je dat dan doet, hè... We gaan dat er zo nog even over hebben; hoe je dat misschien ook concreet handen en voeten kan geven of hoe je er ook afspraken over mag maken. Maar als je dat doet, je gaat dus die camera wat hoger zetten, je ziet elkaar wat meer, wat levert dat dan op met elkaar? Als je dan zo een een teamvergadering bijvoorbeeld ingaat?

00:04:28
Denise Dechamps: Ja, het het zal voelen alsof je meer een echt gesprek hebt, want er komt al meer verbinding doordat je meer non-verbale signalen van elkaar ziet. Vaak vinden mensen die virtuele gesprekken ongemakkelijker. Dus het is heel erg wennen, dat krijg je dan minder, omdat het meer lijkt op een echt gesprek. En er zijn nog wel wat andere tips die daar ook voor zorgen. Maar je krijgt al meer verbinding met elkaar, het voelt weer meer als een team, minder alsof je thuis in je eigen bubbel zit, wat we nu allemaal een beetje zitten. Dus je kan daardoor het gevoel van collegialiteit of het teamgevoel, kan je versterken.

00:05:00
Arjen Banach: Oké, dus die non-verbale signalen, je vangt het wat meer op. Kan je dan ook duiden welke signalen dat dan zoal zijn? Wat je kan opvangen als je dat zo doet?

00:05:08
Denise Dechamps: Ja, bijvoorbeeld handgebruik. Als je alleen je gezicht ziet, soms zie je handen, niet. Je handen geleiden heel erg de aandacht. Dus op het moment dat je ze niet ziet, is het sowieso moeilijker om je aandacht erbij te houden. Nou, dat is ook een belangrijk punt bij virtuele meetings vaak. Waarom? Je handen illustreren eigenlijk je verhaal. Je mond doet, vooral het auditieve deel. Je handen doen, vooral het visuele deel. Dat betekent dat er meer hersenactiviteit is bij de luisteraar, als ze je handen ook zien. Dan is het visuele deel in je brein ook actief en dat vindt het brein heel prettig.

00:05:38
Arjen Banach: Oké dus, en in jouw rol als inspirator, zorg jij er dus ook altijd voor, denk ik, als jij niet voor de camera staat dat jij ook jouw handen zichtbaar zijn in ieder geval?

00:05:45
Denise Dechamps: Ja, altijd.

00:05:45
Arjen Banach: Interessante vraag die ik dan zou hebben is: is het dan ook belangrijk om altijd de camera aan te doen? Ik kan me voorstellen dat het soms ook even lekker is dat je die even uitzet en misschien tussendoor als je toch alleen maar even te gast moet zijn en horen wat er gebeurt, dat je dan ook de camera uitzet, of moet je dat juist niet doen?

00:06:02
Denise Dechamps: Ja, het ligt een beetje aan je doel, aan wat je zelf wil. Kijk in de normale meeting, als je erbij zou zijn, kun je zelf ook niet even uitzetten en dat mensen jou niet meer zien.

00:06:10
Arjen Banach: Dat is wel waar ja.

00:06:11
Denise Dechamps: Dus de vraag is dan: wil je dat dan nu echt doen? Ja of nee? Het voelt natuurlijk wel minder betrokken. Ja, ik kan me voorstellen dat het lekker is om soms een beetje uit te tunen of er even niet meer te zijn. Ja, ik zou vooral nadenken over wat is je doel? Wat wil je uitstralen? Welke verbinding wil je hebben?

00:06:26
Arjen Banach: Ja, oké, dus dat is met elkaar goed bespreekbaar maken. Welk doel dient het en op basis daarvan bepalen; zetten we hem wel of niet aan?

00:06:30
Denise Dechamps: Ja.

00:06:30
Arjen Banach: Ja, maar belangrijk. Als we die verbinding willen, dan raad jij aan; zet hem vooral wel aan?

00:06:38
Denise Dechamps: Ik denk, het is... Vergelijk het maar met een echt gesprek. Wat gebeurt er dan als Pieter ineens wegloopt uit de meeting en tien minuten later bijvoorbeeld weer terugkomt? Want dat doe je eigenlijk ook als je je camera even uitzet, bijvoorbeeld.

00:06:48
Arjen Banach: Dat is natuurlijk waar ja. En hé, mag je daar ook met elkaar duidelijke afspraken over maken? En hoe doe je dat dan; als we het hebben over dat gebruik van het non-verbale?

00:06:58
Denise Dechamps: Ja, ik denk dat je daar wel afspraken over kan maken en misschien niet harde afspraken, maar vooral uitleggen waarom het goed is om dat te doen. Ik hoor van iedereen een beetje dezelfde lastigheden; het minder verbinding voelen, het is ongemakkelijk, je mist collega's om je heen. Precies dat probleem kunnen we hiermee een beetje, in ieder geval zo goed, mogelijk ondervangen. Dus ik denk, als je dat uitlegt en dan wat dan de tips zijn om te doen. Ik denk dat dat de juiste manier is.

00:07:25
Arjen Banach: Ja, oké. Hé, en dan zeg je ook: het helpt een beetje, die verbinding, hè, want dat is misschien wel het heetste hangijzer zouden we kunnen zeggen van het werk op afstand, hè, dat we die verbinding zo erg missen? Moet je dan, als je die verbinding wil creëren - dat helpt bijvoorbeeld al als je je handen laat zien - moet je het dan ook extra aanzetten, misschien zelfs een beetje je mimiek overdrijven om te zorgen dat het goed aankomt bij de ander?

00:07:46
Denise Dechamps: Nou in videocalls zou ik dat niet doen omdat je, als je naar het beeldscherm kijkt, dan ben jij dus in beeld. Als je op een podium staat bijvoorbeeld, dan kun je het groter maken, want je bent verder weg, maar je bent best groot in beeld bij de ander vaak tenminste als het één-op-één is zeker, dus dan zou ik het niet groter maken, maar gewoon natuurlijk laten. Maar wel zorgen dat het in beeld is in ieder geval.

00:08:07
Arjen Banach: Oké en dat is wat betreft het non-verbale, zou je ook met het verbale nog iets moeten doen? Of zit het met name toch wel in die mimiek, waar de grootste winst te behalen valt?

00:08:17
Denise Dechamps: Qua gevoelsmatig hè, dus bijvoorbeeld het gevoel van verbinding en niet zo geïsoleerd zijn, dat zit 'm meer in het non-verbale. Het kan wel praktisch zijn om afspraken te maken over het verbale. Bijvoorbeeld mag je inbreken als iemand anders praat, ja of nee? Hoe geef je aan dat jij wil spreken, dat soort dingen... Daar kan je wel afspraken over maken en ook dat kan non-verbaal. Je kan zeggen; als je iets wil zeggen, dan steek je je hand op of zoiets dergelijks, zodat dat zichtbaar is.

00:08:40
Arjen Banach: Ja, nou, en dat kan natuurlijk ook, in sommigen van de applicaties die daarvoor worden gebruikt. Bijvoorbeeld Teams, daar weet ik, kun je een handje opsteken.

00:08:47
Denise Dechamps: Exact.

00:08:47
Arjen Banach: Ja, en als we het dan hebben over het cameragebruik, want je zegt camera aan, dat is toch voor die verbinding wel belangrijk. Wat ik zelf altijd heel lastig vindt, is als het moment dat ik dan - dat zou jij misschien ook wel hebben - je ziet jezelf onderin beeld en dan zit je eigenlijk voornamelijk te checken van; 'zit ik er nog wel een beetje oké bij?' Waar kijk je? Moet je ook echt in jouw eigen cameraatje of in je webcam kijken of juist niet? En moet je jezelf zien? Wat raad jij daarin aan?

00:09:10
Denise Dechamps: Ja, ik zou aanraden om jezelf niet te zien wel je beeld te checken voordat je begint. Dus hoe ziet je eruit, hoe is je frame, hoe is je belichting en zo? Maar dan weet je dat en daarna zou ik het niet meer doen. Je kan gewoon een Post-it, bijvoorbeeld over je scherm heen plakken. Dat kan helpen. Gewoon over je eigen hoofd.

00:09:23
Arjen Banach: Ja, tuurlijk. Gewoon jezelf ff wegplakken.

00:09:26
Denise Dechamps: Ja precies, want ook als je dat vergelijkt met een normaal gesprek, dan is het alsof ik een spiegel naast jou zet en tijdens ons gesprek dan de hele tijd in die spiegel ga zitten kijken naar hoe ik erbij zit.

00:09:36
Arjen Banach: Dat slaat nergens op, nee.

00:09:37
Denise Dechamps: Dat is best raar. Dus ook niet doen in een online meeting.

00:09:40
Arjen Banach: En kijk je dan naar het scherm of kijk ik in de camera, de mensen aan?

00:09:43
Denise Dechamps: Ja, dat is altijd een lastige keuze, want eigenlijk wil je de ander zien als je praat, want dan kan je lezen hoe de ander zich voelt. Je ziet die non-verbale communicatie, maar tegelijkertijd betekent dat dat je de ander niet helemaal aankijkt doordat je niet in de camera kijkt, gevoelsmatig voor de ander. Dus dat is nog steeds een tricky point. Het liefst zou ik hebben dat de camera in het beeldscherm zit. Zo dat het beiden tegelijk kan.

00:10:05
Arjen Banach: Dat zou ideaal zijn, maar zo ver zijn we nog niet in de technologie. Dan moeten we het op een andere manier ondervangen.

00:10:09
Denise Dechamps: Ja, ik zou zeggen: denkt daarover na? Is het voor jou belangrijk dat je de ander bijvoorbeeld aankijkt? Stel dat je in het welzijnssector zit of de zorgsector? Kan ik me voorstellen dat je het belangrijk vindt om in de camera te kijken, zodat het voor de ander voelt alsof je diegene aankijkt terwijl je een gesprek hebt. Commercieel gezien kan ik me ook voorstellen dat je zegt: nou, het is iets minder belangrijk dat we zo erg verbinding hebben. Ik kijk naar het gezicht van de ander om te zien wat die vindt van wat ik zeg. Hè dus dat is ook weer; wat is je doel en daar kan je dan je keuze op baseren.

00:10:38
Arjen Banach: En we hebben het al gehad over de handen, hè, die eigenlijk visueel heel belangrijk zijn? Heb je ook nog iets qua gelaatsuitdrukking in het gezicht waarvan jij zegt van; ook goed om daar rekening mee te houden?

00:10:47
Denise Dechamps: Ja, ja, dat is echt een heel groot onderwerp.

00:10:49
Arjen Banach: Oké.

00:10:49
Denise Dechamps: In ieder geval belangrijk voor de mensen die wat meer introvert zijn, bijvoorbeeld; is dat zij hebben vaak wat minder gezichtsuitdrukking, zeker mensen die technischer zijn hebben dat vaak ook, en als jouw gezicht in beeld is, en je mist de rest van de lichaamstaal. Dan gaat jouw gesprekspartner alle informatie proberen te halen uit jouw gezicht. Als dat dan precies het punt is in jouw lijf waar weinig uitdrukking in zit. Ja, dan gaat dat gesprek waarschijnlijk niet helemaal lekker lopen.

00:11:14
Arjen Banach: Mmm.

00:11:15
Denise Dechamps: Want daar is weinig te zien, dus er mag best wel wat te zien zijn in je gezicht. En nou, dat is een heel verhaal hoe je dat kan trainen. Dat zal ik nu niet vertellen. Maar dan zou ik er zeker voor zorgen dat de rest van je lijf ook wat meer in beeld is en dat je je handen ook wat meer gebruikt. En een belangrijke tip is; niet met je handen aan je gezicht zitten, want je hand komt dan namelijk heel groot in beeld. Groter dan jouw gezicht, want die zit namelijk voor je gezicht als je dat doet, dus het is heel duidelijk dan opeens dat je aan je gezicht zit. Nou, dat is meestal ongemak dus, dat wil je meestal niet doen.

00:11:45
Arjen Banach: Oké, dat is interessant. Dus de handen gewoon lekker laag houden, maar wel in beeld dus.

00:11:48
Denise Dechamps: Ja, wel bewegen.

00:11:49
Arjen Banach: En zijn er dan nog bepaalde blikken die verbindend werken? Ik heb bijvoorbeeld ook wel eens een meeting gehad, en dan zie je iemand toch best wel nors en serieus kijken, en dan dan voel ik al afstand. Is het goed om toch een beetje je blije gezichtje op te zetten of hoeft dat niet zozeer?

00:12:03
Denise Dechamps: Ja, ik ben iets minder van opzetten of zeg maar dingen expres doen. Ik zou vooral zoveel mogelijk jezelf blijven, maar ja in algemene zin helpt het wel als je inderdaad glimlacht, de ander goed aankijkt. Je kan je hoofd iets kantelen waardoor je hals iets meer zichtbaar is, aan mij laat je dan een kwetsbaar deel van je lichaam aan de ander zien. Laat je zien dat je goed luistert, dat je betrokken bent, dat je toegankelijk bent, dus dat soort dingen kan je wel doen inderdaad, ja.

00:12:27
Arjen Banach: Hé Denise? Wat zouden nou wat echt praktische tips kunnen zijn die jij misschien als HR-medewerker als leidinggevende ook echt aan je medewerkers mee zou kunnen geven om te zorgen dat jij die verbinding tijdens die meetings ook wat meer bewerkstelligd?

00:12:38
Denise Dechamps: Ja, ja, ik had het straks al eventjes over 2 en 3D, hè. Dat creëert een beetje dat gevoel van ongemak bij ons, we zijn niet echt bij elkaar. En wat we heel veel zien is dat mensen voor een raam gaan zitten. Dat wil zeggen; het raam is in je rug. Dus het licht komt eigenlijk van achter. Wat er dan gebeurt, is dat jouw gezicht en voornamelijk je ogen, worden heel donker. Je gaat dan minder het verschil zien tussen je iris en je pupil. En dat is nou precies wat het brein wel wil zien om het gevoel te hebben dat we bij elkaar zijn, dat er 3D is dat jij een echt mens bent. Ja, bij poppen is dat bijvoorbeeld minder.

00:13:13
Arjen Banach: Ja, ja, ja. Begrijpelijk.

00:13:13
Denise Dechamps: Op het moment dat het raam voor mij is, of de lamp voor mij is, schijnt het licht in mijn gezicht, hè, ben ik goed zichtbaar, zijn mijn ogen goed zichtbaar. Kan ik ook veel beter oogcontact maken en oogcontact is de belangrijkste voorwaarde voor het gevoel van goed contact. Dan ziet jouw brein het verschil tussen mijn pupil en mijn iris beter. En dan voelt dus alsof wij meer in verbinding zijn en dat het meer 3D is, ook doordat dat licht weerkaatst in je oog dus dan voelt dat meer als een echte meeting.

00:13:40
Arjen Banach: Oké, wauw. Lichtinval dus belangrijk, had je nog meer?

00:13:45
Denise Dechamps: Jazeker. Ik zei straks al even de stand van je laptop, heel veel mensen zitten 'm op hun bureau, klappen het scherm om en dan wordt je dus van onder gefilmd. Dat is niet zo handig, want voor de ander lijkt het dan dus alsof jij boven die persoon zit - naast dat het niet charmant is - maar dan lijkt het dus alsof jij op die persoon neerkijkt. Blijkbaar, blijkt uit onderzoek, gebeurt dat in je brein dus ook. Dus op het moment dat ik boven jou praat de hele tijd, wat dan dus zo lijkt, heeft jouw brein het gevoel dat ik ook meer autoritair ben dan jij. Nouja, in veel situaties niet zo handig misschien af en toe.

00:14:19
Arjen Banach: Ja.

00:14:21
Denise Dechamps: Dus dat zou ik niet adviseren en andersom natuurlijk ook; als je jezelf van bovenaf filmt, is heel schattig heel aandoenlijk, maar misschien ook niet in een professionele setting wat je zou willen doen.

00:14:29
Arjen Banach: Precies, precies.

00:14:30
Denise Dechamps: Dus wat je je medewerkers kan adviseren, is om te kijken; zet je laptop ergens op. Op een standaard, op boeken, op een doos, wat je wil. Als de camera maar ongeveer op ooghoogte is, net zoals wanneer je tegenover elkaar aan de tafel zou zitten.

00:14:43
Arjen Banach: Oké, dus dat is ook een belangrijke. Camera ooghoogte, dat is vanaf nu een belangrijke regel.

00:14:47
Denise Dechamps: Ja, precies.

00:14:48
Arjen Banach: We gaan richting het einde Denise en ik ben wel even benieuwd; jij pakt toch de hele wereld van de non-verbale communicatie aan. We moeten toch een beetje rekening houden, maar dat we voorlopig nog wel echt veel op deze manier met elkaar in contact blijven. Wat zou nou jouw beste advies zijn richting iedereen die nu luistert; de leidinggevende die het niet alleen voor hunzelf, maar ook voor hun medewerkers doen. Wat zeg je; ga daar nou in ieder geval met elkaar beginnen, want dan ondervang je al een heleboel?

00:15:15
Denise Dechamps: Oeh ja, ik zou zeggen begin een beetje bij het begin. Kijk ongeveer 70 procent van onze communicatie is non-verbaal en op het moment dat we daar geen aandacht aan besteden... Ja, dat missen we een heel groot deel van de communicatie, en dat is wat we met elkaar doen. Als mensen, als collega's, met onze medewerkers, is communiceren. Daarmee creëren we verbinding, maken we afspraken, delen we emoties of inzichten. Dus begin eens met daar aandacht aan te besteden, te kijken van jongens; weten jullie dit eigenlijk? Hoe werkt dat dan en een paar praktische tips zoals met dat videobellen, wat ik zei, die kunnen al helpen.

00:15:47
Arjen Banach: Ja, en dus ook belangrijk in je rol als je dus met collega's zit, om ook heel goed proberen te kijken welke non-verbale signalen vang ik eigenlijk allemaal op, want daar kan dus ook heel veel wijsheid achterzitten, heel veel inzicht achter zitten; hoe mensen vergaat op dit moment?

00:16:00
Denise Dechamps: Zeker. Als je de non-verbale signalen kan lezen en dan kun je eigenlijk zien hoe de belevingswereld van de ander is. Dus hoe voel ik mij op dit moment en wat is mijn intentie of mijn motief bijvoorbeeld, en als je heel goed wordt, dan kun je zelfs persoonlijkheid daarin terugzien. Dus het is heel waardevol.

00:16:14
Arjen Banach: Mooi, nou, Denise mag ik je hartelijk danken voor je praktische tips? Ik weet zeker dat dit wat inzicht gaat geven aan de luisteraars, dus heel erg bedankt voor je bijdrage.

00:16:21
Denise Dechamps: Graag gedaan.

00:16:22
Arjen Banach: Dat waren de 1000 stappen met Denise Dechamps. Hopelijk heb je nu een beter beeld van hoe je non-verbale communicatie goed kan toepassen tijdens onze videocalls. Als je hebt meegelopen, compliment, zo niet, loopt dan de volgende keer weer lekker met ons mee. En wil je nou nog meer inspiratie? Ga dan naar www.zilverenkruis.nl/zakelijk.