Waarom Barbara sinds kort de andersom-opschepmethode hanteert

Ik zal het maar eerlijk zeggen: ik ben best wel erg. Lekker op de bank met de kinderen een filmpje kijken, maar nooit zonder een berg magnetronpopcorn erbij. Bij een kantoorborrel handjes borrelnoten wegtikken tot het bakje leeg is. Met vriendinnen op het terras aan de kaasstengels. Ik vind het heerlijk, een beetje vet eten. Het was ook niet zo erg. Ik was niet echt dik (mwa, kon wel iets vanaf), ik at nou ook weer niet echt ongezond (af en toe een fruitsalade) en ik was erg goed in mezelf voor de gek houden (‘popcorn is gemaakt van mais!’). Ik wilde wel veranderen, maar omdat het niks dramatisch was, wilde ik nou ook weer niet officieel gaan lijnen. Bovendien: een dieet volhouden is me in mijn leven nog nooit langer dan anderhalve dag gelukt. Toch begon er iets te knagen, na zoveel jaren achtereen niet aan mijn 350 gram groente te zijn gekomen.

Een enorme berg witte rijst

Een jaar geleden had ik een openbaring. Ik had een kip-spinaziecurry gemaakt voor een vriendin, met ui, tomaat, gember en een heleboel kruiden. Een grote zak spinazie ging erin, die geslonken was tot een heerlijke curry. Ik serveerde die in een schaal met twee kommetjes rijst ernaast. Mijn vriendin leegde het kommetje rijst op haar bord en begon een kleine hoeveelheid spinazie en wat stukken kip om te scheppen door die enorme berg witte rijst. Mijn ogen puilden uit: die heerlijke volle groentecurry was veranderd in witte rijst met kip en wat groene schilfertjes erdoorheen. En toen viel het kwartje: de curry zelf is het lekkerst, toch? (Ja.) De rijst is voor ‘vulling’, ja? (Ja. En een beetje voor de structuur.) Dus: als we een grote portie spinaziecurry opscheppen, met, vooruit, een heel klein beetje rijst en kip dan krijgen we? Juist ja: een heerlijke gezonde maaltijd met veel meer gezonde dingen dan wanneer je de rijst eerst opschept!

4 kilo eraf

Zo ben ik begonnen met mijn andersom-opschepmethode: grote porties groente en kleine porties koolhydraten. Aangevuld met eventueel vlees, vis of een vegetarische burger. Het kostte me precies géén moeite en daarom smaakte het naar meer. Langzaamaan verschoof ik mijn eetpatroon – en viel ik ook nog 4 kilo af.

Hoe doe je dat met pasta?

Met een groentecurry is andersom opscheppen makkelijk, maar hoe doe je dat met pasta? Een pasta pesto bijvoorbeeld bevat ongeveer één procent groente, die ik altijd serveerde met een paar cherry tomaatjes om het toch een zweem van gezondheid te geven. Maar hoe maak je daar dan een andersom-maaltijd van? Het antwoord is: eigenlijk niet. Ja, tenzij je de pasta niet gebruikt als hoofditem, maar als bijzaak. En dat is precies wat ik ben gaan doen. Geen pasta pesto meer als hoofdgerecht, maar in een kleine portie naast een lekkere salade, bijvoorbeeld met bietjes. Wél pasta Bolognese nog als hoofdgerecht, maar dan met flink meer groente erin (kleingesneden aubergine die de helft van het gehakt vervangt) en een salade van sperziebonen erbij.

Borrelen en barbecueën

Langzaamaan begon ik fanatieker te worden. Een borrelhap? Augurken, uitjes en olijven! Een barbecue? Ik neem een salade mee van (heel veel) rauwkost met (weinig) aardappelen (en schep die eerst flink op). En als ik in een restaurant een (vega)hamburger bestel, wil ik natuurlijk niet de friet-met-mayo laten staan (daar leef ik voor). Dus sinds een maand of zes vraag ik nu om een naked burger met in de plaats van brood een extra portie sla. Want dat broodje, daar zit natuurlijk de minste smaak aan en een portie vlees + friet + sla = een heerlijk hoofdgerecht.

De logistiek van tussendoortjes

En over brood gesproken, toen ik me realiseerde dat ik overdag als tussendoortje twee keer per dag een cracker of boterham nam (rond 11 uur en rond halfvier), besloot ik elke dag wat rauwkost, een bakje yoghurt en wat fruit mee te nemen naar kantoor. Dat vergt wel wat logistiek want de kinderen willen nu ook steeds yoghurt met fruit, dus er gaan hier nu kilo’s fruit per week doorheen.

Langzamer eten dan je collega's

De laatste aanpassing die ik deed was de lunch beginnen met iets anders, in mijn geval: radijsjes, tomaatjes of een zakje worteltjes. De honger is door de rauwkost al wat gestild. Mijn collega’s lopen al een boterham op me voor als ik begin met de boterhammen. En je stopt sneller met eten omdat je meedoet aan het tempo van je collega’s die al aan het afbouwen zijn, wanneer jij nog twijfelt wat je op je tweede boterham gaan doen. Het lijkt erop dat ik daardoor sneller vol zit.

Joh, ik vergrijp me vast binnenkort weer aan een kaasstengel, dat is onvermijdelijk. Er gaan zeker diepe dalen komen, maar ik denk dat ik door dat andersom opscheppen een methode heb gevonden waarop ik mijn hele leven altijd weer kan terugvallen. O, en ik ben zónder lijnen 4 kilo lichter geworden. Ook mooi meegenomen ;-)