Blokker bouwt aan de toekomst

Eigen regie op gezondheid en geluk

In het distributiecentrum in Geldermalsen spelen 250 medewerkers elke dag opnieuw een ongelooflijk belangrijke rol voor Blokker. Zij zorgen ervoor dat alle winkels én online klanten worden voorzien van huishoudelijke artikelen. ‘Dit zijn mensen die bijna heel hun leven voor Blokker werken. Natuurlijk willen we dat zij gezond en gelukkig hun pensioen halen,’ zegt Merel Aaldering, HR Business Partner bij Blokker. Precies daarom besloot ze meer aandacht te besteden aan duurzame inzetbaarheid. Met een gemiddelde leeftijd van 53 jaar is dat pensioen dichtbij… en tegelijkertijd nog heel ver weg. ‘Vroeger leefde het idee: je doet wat je moet doen en verder stel je geen vragen. Maar dat was toen. Nu is het juist belangrijk dat medewerkers zelf nadenken over hun gezondheid en werkgeluk. Heb je last van je knieën? Dat blijft misschien zo, maar inzetbaar zijn en blijven gaat over zo veel meer.’ 

Huishouden in een huis met bouwstenen

Na een onderzoek naar het verzuim binnen Blokker goot Merel haar overtuigingen in een model: een huis met meerdere verdiepingen met daarin steeds 4 bouwstenen. De eerste verdieping toont de invloed van de medewerker op bijvoorbeeld de thuissituatie en de motivatie; de organisatie bezet de tweede verdieping en laat zien hoe Blokker invloed heeft op bijvoorbeeld de omgeving, werk, cultuur en voorwaarden. Op de tussenverdieping verbinden de leidinggevenden alle bouwstenen. ‘Het dak is natuurlijk de inzetbaarheid van de medewerker. Daar gaat het allemaal om,’ zegt Merel. Het model staat als een huis. Maar hoe vertaalde ze het naar een programma voor de werkvloer? Merel: ‘Zilveren Kruis koppelde ons aan zorgaanbieders waarmee ik in gesprek ging. Uiteindelijk kwam ik uit bij HC Health. Zij zijn heel flexibel en wilden samen met ons ontdekken wat werkt. Na een paar gesprekken dacht ik: ja, we gaan dit samen doen.’

Samen beslissen

Misschien is het succes van het Blokkerprogramma te danken aan de interactieve sessies die Merel met medewerkers hield. Met alle medewerkers. Samen met ambassadeurs uit de organisatie – enthousiaste (assistent-)teamleiders – nam ze steeds 10 tot 12 medewerkers mee in de toekomstplannen. ‘We legden uit wat de bouwstenen betekenen, maar belangrijker nog: we gingen echt het gesprek aan. Wat betekent dit voor jou op het werk en thuis?’ Op een tablet konden medewerkers per bouwsteen met een smiley hun mening geven. Alle resultaten samen bepaalden (deels) het programma. ‘De ambassadeurs zijn zó belangrijk. Ze vertelden met zoveel enthousiasme aan hun collega’s hoe we elkaar kunnen helpen. Toen dacht ik: wat is dit gaaf! Het is niet meer mijn programma, maar van ons allemaal.’